пагэ́паць
‘пашлёпаць каго-небудзь, па чым-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пагэ́паю | пагэ́паем | |
| пагэ́паеш | пагэ́паеце | |
| пагэ́пае | пагэ́паюць | |
| Прошлы час | ||
| пагэ́паў | пагэ́палі | |
| пагэ́пала | ||
| пагэ́пала | ||
| Загадны лад | ||
| пагэ́пай | пагэ́пайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пагэ́паўшы | ||
Крыніцы: