пагэ́паць
‘пашлёпаць каго-небудзь, па чым-небудзь чым-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
пагэ́паю | пагэ́паем | |
пагэ́паеш | пагэ́паеце | |
пагэ́пае | пагэ́паюць | |
Прошлы час | ||
пагэ́паў | пагэ́палі | |
пагэ́пала | ||
пагэ́пала | ||
Загадны лад | ||
пагэ́пай | пагэ́пайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
пагэ́паўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)