нарумя́ньвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нарумя́ньваюся | нарумя́ньваемся | |
| нарумя́ньваешся | нарумя́ньваецеся | |
| нарумя́ньваецца | нарумя́ньваюцца | |
| Прошлы час | ||
| нарумя́ньваўся | нарумя́ньваліся | |
| нарумя́ньвалася | ||
| нарумя́ньвалася | ||
| Загадны лад | ||
| нарумя́ньвайся | нарумя́ньвайцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нарумя́ньваючыся | ||
Крыніцы:
нарумя́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| нарумя́ньваю | нарумя́ньваем | |
| нарумя́ньваеш | нарумя́ньваеце | |
| нарумя́ньвае | нарумя́ньваюць | |
| Прошлы час | ||
| нарумя́ньваў | нарумя́ньвалі | |
| нарумя́ньвала | ||
| нарумя́ньвала | ||
| Загадны лад | ||
| нарумя́ньвай | нарумя́ньвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нарумя́ньваючы | ||
Крыніцы:
нару́ніць
‘пусціць парасткі, зазелянець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| нару́ніць | нару́няць | |
| Прошлы час | ||
| нару́ніў | нару́нілі | |
| нару́ніла | ||
| нару́ніла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| нару́ніўшы | ||
Крыніцы:
нару́ньваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| нару́ньвае | нару́ньваюць | |
| Прошлы час | ||
| нару́ньваў | нару́ньвалі | |
| нару́ньвала | ||
| нару́ньвала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| нару́ньваючы | ||
Крыніцы:
нару́піцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нару́плюся | нару́пімся | |
| нару́пішся | нару́піцеся | |
| нару́піцца | нару́пяцца | |
| Прошлы час | ||
| нару́піўся | нару́піліся | |
| нару́пілася | ||
| нару́пілася | ||
| Загадны лад | ||
| нару́пся | нару́пцеся | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нару́піўшыся | ||
Крыніцы:
нару́тавіцкі
прыметнік, адносны
| нару́тавіцкі | нару́тавіцкая | нару́тавіцкае | нару́тавіцкія | |
| нару́тавіцкага | нару́тавіцкай нару́тавіцкае |
нару́тавіцкага | нару́тавіцкіх | |
| нару́тавіцкаму | нару́тавіцкай | нару́тавіцкаму | нару́тавіцкім | |
| нару́тавіцкі ( нару́тавіцкага ( |
нару́тавіцкую | нару́тавіцкае | нару́тавіцкія ( нару́тавіцкіх ( |
|
| нару́тавіцкім | нару́тавіцкай нару́тавіцкаю |
нару́тавіцкім | нару́тавіцкімі | |
| нару́тавіцкім | нару́тавіцкай | нару́тавіцкім | нару́тавіцкіх | |
Крыніцы:
Нару́тавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Нару́тавічы | |
| Нару́тавіч Нару́тавічаў |
|
| Нару́тавічам | |
| Нару́тавічы | |
| Нару́тавічамі | |
| Нару́тавічах |
Нару́ці
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Нару́ці | |
| Нару́ць Нару́цяў |
|
| Нару́цям | |
| Нару́ці | |
| Нару́цямі | |
| Нару́цях |
Наруці́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Наруці́ | |
| Наруцё́ў | |
| Наруця́м | |
| Наруці́ | |
| Наруця́мі | |
| Наруця́х |
нару́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| нару́чнік | нару́чнікі | |
| нару́чніка | нару́чнікаў | |
| нару́чніку | нару́чнікам | |
| нару́чнік | нару́чнікі | |
| нару́чнікам | нару́чнікамі | |
| нару́чніку | нару́чніках |
Крыніцы: