нарумя́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
нарумя́ньванне | |
нарумя́ньвання | |
нарумя́ньванню | |
нарумя́ньванне | |
нарумя́ньваннем | |
нарумя́ньванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)