нару́ніць
‘пусціць парасткі, зазелянець’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| нару́ніць | нару́няць | |
| Прошлы час | ||
| нару́ніў | нару́нілі | |
| нару́ніла | ||
| нару́ніла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| нару́ніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)