прывя́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывя́лы |
прывя́лая |
прывя́лае |
прывя́лыя |
| Р. |
прывя́лага |
прывя́лай прывя́лае |
прывя́лага |
прывя́лых |
| Д. |
прывя́ламу |
прывя́лай |
прывя́ламу |
прывя́лым |
| В. |
прывя́лы (неадуш.) прывя́лага (адуш.) |
прывя́лую |
прывя́лае |
прывя́лыя (неадуш.) прывя́лых (адуш.) |
| Т. |
прывя́лым |
прывя́лай прывя́лаю |
прывя́лым |
прывя́лымі |
| М. |
прывя́лым |
прывя́лай |
прывя́лым |
прывя́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
прывя́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывя́льваю |
прывя́льваем |
| 2-я ас. |
прывя́льваеш |
прывя́льваеце |
| 3-я ас. |
прывя́львае |
прывя́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прывя́льваў |
прывя́львалі |
| ж. |
прывя́львала |
| н. |
прывя́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывя́львай |
прывя́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прывя́льваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывя́нуць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прывя́не |
прывя́нуць |
| Прошлы час |
| м. |
прывя́ў |
прывя́лі |
| ж. |
прывя́ла |
| н. |
прывя́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывя́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывярзці́ся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прывярзе́цца |
прывярзу́цца |
| Прошлы час |
| м. |
прывё́рзся |
прывярзлі́ся |
| ж. |
прывярзла́ся |
| н. |
прывярзло́ся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прывярне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прывярне́нне |
| Р. |
прывярне́ння |
| Д. |
прывярне́нню |
| В. |
прывярне́нне |
| Т. |
прывярне́ннем |
| М. |
прывярне́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прывярну́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывярну́ |
прыве́рнем |
| 2-я ас. |
прыве́рнеш |
прыве́рнеце |
| 3-я ас. |
прыве́рне |
прыве́рнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прывярну́ў |
прывярну́лі |
| ж. |
прывярну́ла |
| н. |
прывярну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывярні́ |
прывярні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывярну́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывярста́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывярста́ны |
прывярста́ная |
прывярста́нае |
прывярста́ныя |
| Р. |
прывярста́нага |
прывярста́най прывярста́нае |
прывярста́нага |
прывярста́ных |
| Д. |
прывярста́наму |
прывярста́най |
прывярста́наму |
прывярста́ным |
| В. |
прывярста́ны (неадуш.) прывярста́нага (адуш.) |
прывярста́ную |
прывярста́нае |
прывярста́ныя (неадуш.) прывярста́ных (адуш.) |
| Т. |
прывярста́ным |
прывярста́най прывярста́наю |
прывярста́ным |
прывярста́нымі |
| М. |
прывярста́ным |
прывярста́най |
прывярста́ным |
прывярста́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прывярста́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прывярста́ны |
прывярста́ная |
прывярста́нае |
прывярста́ныя |
| Р. |
прывярста́нага |
прывярста́най прывярста́нае |
прывярста́нага |
прывярста́ных |
| Д. |
прывярста́наму |
прывярста́най |
прывярста́наму |
прывярста́ным |
| В. |
прывярста́ны (неадуш.) прывярста́нага (адуш.) |
прывярста́ную |
прывярста́нае |
прывярста́ныя (неадуш.) прывярста́ных (адуш.) |
| Т. |
прывярста́ным |
прывярста́най прывярста́наю |
прывярста́ным |
прывярста́нымі |
| М. |
прывярста́ным |
прывярста́най |
прывярста́ным |
прывярста́ных |
Кароткая форма: прывярста́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прывярста́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывярста́ю |
прывярста́ем |
| 2-я ас. |
прывярста́еш |
прывярста́еце |
| 3-я ас. |
прывярста́е |
прывярста́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прывярста́ў |
прывярста́лі |
| ж. |
прывярста́ла |
| н. |
прывярста́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывярста́й |
прывярста́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывярста́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прывяршы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прывяршу́ |
прыве́ршым |
| 2-я ас. |
прыве́ршыш |
прыве́ршыце |
| 3-я ас. |
прыве́ршыць |
прыве́ршаць |
| Прошлы час |
| м. |
прывяршы́ў |
прывяршы́лі |
| ж. |
прывяршы́ла |
| н. |
прывяршы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прывяршы́ |
прывяршы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прывяршы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.