прывярста́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывярста́ю прывярста́ем
2-я ас. прывярста́еш прывярста́еце
3-я ас. прывярста́е прывярста́юць
Прошлы час
м. прывярста́ў прывярста́лі
ж. прывярста́ла
н. прывярста́ла
Загадны лад
2-я ас. прывярста́й прывярста́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прывярста́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)