прывярста́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прывярста́ны прывярста́ная прывярста́нае прывярста́ныя
Р. прывярста́нага прывярста́най
прывярста́нае		 прывярста́нага прывярста́ных
Д. прывярста́наму прывярста́най прывярста́наму прывярста́ным
В. прывярста́ны (неадуш.)
прывярста́нага (адуш.)		 прывярста́ную прывярста́нае прывярста́ныя (неадуш.)
прывярста́ных (адуш.)
Т. прывярста́ным прывярста́най
прывярста́наю		 прывярста́ным прывярста́нымі
М. прывярста́ным прывярста́най прывярста́ным прывярста́ных

Кароткая форма: прывярста́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)