прывярну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывярну́ прыве́рнем
2-я ас. прыве́рнеш прыве́рнеце
3-я ас. прыве́рне прыве́рнуць
Прошлы час
м. прывярну́ў прывярну́лі
ж. прывярну́ла
н. прывярну́ла
Загадны лад
2-я ас. прывярні́ прывярні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прывярну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)