прывяршы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывяршу́ прыве́ршым
2-я ас. прыве́ршыш прыве́ршыце
3-я ас. прыве́ршыць прыве́ршаць
Прошлы час
м. прывяршы́ў прывяршы́лі
ж. прывяршы́ла
н. прывяршы́ла
Загадны лад
2-я ас. прывяршы́ прывяршы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прывяршы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)