Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

знямо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знямо́ўлюся знямо́вімся
2-я ас. знямо́вішся знямо́віцеся
3-я ас. знямо́віцца знямо́вяцца
Прошлы час
м. знямо́віўся знямо́віліся
ж. знямо́вілася
н. знямо́вілася
Загадны лад
2-я ас. знямо́ўся знямо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знямо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. знямо́га
Р. знямо́гі
Д. знямо́зе
В. знямо́гу
Т. знямо́гай
знямо́гаю
М. знямо́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́гла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знямо́гла - -

Крыніцы: piskunou2012.

знямо́гласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знямо́гласць
Р. знямо́гласці
Д. знямо́гласці
В. знямо́гласць
Т. знямо́гласцю
М. знямо́гласці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знямо́глы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знямо́глы знямо́глая знямо́глае знямо́глыя
Р. знямо́глага знямо́глай
знямо́глае		 знямо́глага знямо́глых
Д. знямо́гламу знямо́глай знямо́гламу знямо́глым
В. знямо́глы (неадуш.)
знямо́глага (адуш.)		 знямо́глую знямо́глае знямо́глыя (неадуш.)
знямо́глых (адуш.)
Т. знямо́глым знямо́глай
знямо́глаю		 знямо́глым знямо́глымі
М. знямо́глым знямо́глай знямо́глым знямо́глых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

знямо́жана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
знямо́жана - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

знямо́жанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знямо́жанасць
Р. знямо́жанасці
Д. знямо́жанасці
В. знямо́жанасць
Т. знямо́жанасцю
М. знямо́жанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знямо́жаны знямо́жаная знямо́жанае знямо́жаныя
Р. знямо́жанага знямо́жанай
знямо́жанае		 знямо́жанага знямо́жаных
Д. знямо́жанаму знямо́жанай знямо́жанаму знямо́жаным
В. знямо́жаны (неадуш.)
знямо́жанага (адуш.)		 знямо́жаную знямо́жанае знямо́жаныя (неадуш.)
знямо́жаных (адуш.)
Т. знямо́жаным знямо́жанай
знямо́жанаю		 знямо́жаным знямо́жанымі
М. знямо́жаным знямо́жанай знямо́жаным знямо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знямо́жаны знямо́жаная знямо́жанае знямо́жаныя
Р. знямо́жанага знямо́жанай
знямо́жанае		 знямо́жанага знямо́жаных
Д. знямо́жанаму знямо́жанай знямо́жанаму знямо́жаным
В. знямо́жаны (неадуш.)
знямо́жанага (адуш.)		 знямо́жаную знямо́жанае знямо́жаныя (неадуш.)
знямо́жаных (адуш.)
Т. знямо́жаным знямо́жанай
знямо́жанаю		 знямо́жаным знямо́жанымі
М. знямо́жаным знямо́жанай знямо́жаным знямо́жаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

знямо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знямо́жаны знямо́жаная знямо́жанае знямо́жаныя
Р. знямо́жанага знямо́жанай
знямо́жанае		 знямо́жанага знямо́жаных
Д. знямо́жанаму знямо́жанай знямо́жанаму знямо́жаным
В. знямо́жаны (неадуш.)
знямо́жанага (адуш.)		 знямо́жаную знямо́жанае знямо́жаныя (неадуш.)
знямо́жаных (адуш.)
Т. знямо́жаным знямо́жанай
знямо́жанаю		 знямо́жаным знямо́жанымі
М. знямо́жаным знямо́жанай знямо́жаным знямо́жаных

Кароткая форма: знямо́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.