знямо́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знямо́жаны знямо́жаная знямо́жанае знямо́жаныя
Р. знямо́жанага знямо́жанай
знямо́жанае		 знямо́жанага знямо́жаных
Д. знямо́жанаму знямо́жанай знямо́жанаму знямо́жаным
В. знямо́жаны (неадуш.)
знямо́жанага (адуш.)		 знямо́жаную знямо́жанае знямо́жаныя (неадуш.)
знямо́жаных (адуш.)
Т. знямо́жаным знямо́жанай
знямо́жанаю		 знямо́жаным знямо́жанымі
М. знямо́жаным знямо́жанай знямо́жаным знямо́жаных

Кароткая форма: знямо́жана.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)