знямо́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знямо́ўлюся знямо́вімся
2-я ас. знямо́вішся знямо́віцеся
3-я ас. знямо́віцца знямо́вяцца
Прошлы час
м. знямо́віўся знямо́віліся
ж. знямо́вілася
н. знямо́вілася
Загадны лад
2-я ас. знямо́ўся знямо́ўцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знямо́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)