Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгджзклмотхцшыэ

ірва́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірва́цкі ірва́цкая ірва́цкае ірва́цкія
Р. ірва́цкага ірва́цкай
ірва́цкае		 ірва́цкага ірва́цкіх
Д. ірва́цкаму ірва́цкай ірва́цкаму ірва́цкім
В. ірва́цкі (неадуш.)
ірва́цкага (адуш.)		 ірва́цкую ірва́цкае ірва́цкія (неадуш.)
ірва́цкіх (адуш.)
Т. ірва́цкім ірва́цкай
ірва́цкаю		 ірва́цкім ірва́цкімі
М. ірва́цкім ірва́цкай ірва́цкім ірва́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

ірва́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ірва́цтва
Р. ірва́цтва
Д. ірва́цтву
В. ірва́цтва
Т. ірва́цтвам
М. ірва́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

ірва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірву́ся ірвё́мся
2-я ас. ірве́шся ірвяце́ся
3-я ас. ірве́цца ірву́цца
Прошлы час
м. ірва́ўся ірва́ліся
ж. ірва́лася
н. ірва́лася
Загадны лад
2-я ас. ірві́ся ірві́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірвучы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ірва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірву́ ірвё́м
2-я ас. ірве́ш ірвяце́
3-я ас. ірве́ ірву́ць
Прошлы час
м. ірва́ў ірва́лі
ж. ірва́ла
н. ірва́ла
Загадны лад
2-я ас. ірві́ ірві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірвучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ірво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ірво́та
Р. ірво́ты
Д. ірво́це
В. ірво́ту
Т. ірво́тай
ірво́таю
М. ірво́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

ірво́тнае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. ірво́тнае
Р. ірво́тнага
Д. ірво́тнаму
В. ірво́тнае
Т. ірво́тным
М. ірво́тным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

ірво́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ірво́тны ірво́тная ірво́тнае ірво́тныя
Р. ірво́тнага ірво́тнай
ірво́тнае		 ірво́тнага ірво́тных
Д. ірво́тнаму ірво́тнай ірво́тнаму ірво́тным
В. ірво́тны (неадуш.)
ірво́тнага (адуш.)		 ірво́тную ірво́тнае ірво́тныя (неадуш.)
ірво́тных (адуш.)
Т. ірво́тным ірво́тнай
ірво́тнаю		 ірво́тным ірво́тнымі
М. ірво́тным ірво́тнай ірво́тным ірво́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ірвяні́ца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ірвяні́ца
Р. Ірвяні́цы
Д. Ірвяні́цы
В. Ірвяні́цу
Т. Ірвяні́цай
Ірвяні́цаю
М. Ірвяні́цы

ірга́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ірга́
Р. іргі́
Д. ірзе́
В. іргу́
Т. ірго́й
ірго́ю
М. ірзе́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ірдзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ірдзе́нне
Р. ірдзе́ння
Д. ірдзе́нню
В. ірдзе́нне
Т. ірдзе́ннем
М. ірдзе́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.