ірво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ірво́та
Р. ірво́ты
Д. ірво́це
В. ірво́ту
Т. ірво́тай
ірво́таю
М. ірво́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)