Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абвгджзклмотхцшыэ

іроікамі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іроікамі́чны іроікамі́чная іроікамі́чнае іроікамі́чныя
Р. іроікамі́чнага іроікамі́чнай
іроікамі́чнае		 іроікамі́чнага іроікамі́чных
Д. іроікамі́чнаму іроікамі́чнай іроікамі́чнаму іроікамі́чным
В. іроікамі́чны (неадуш.)
іроікамі́чнага (адуш.)		 іроікамі́чную іроікамі́чнае іроікамі́чныя (неадуш.)
іроікамі́чных (адуш.)
Т. іроікамі́чным іроікамі́чнай
іроікамі́чнаю		 іроікамі́чным іроікамі́чнымі
М. іроікамі́чным іроікамі́чнай іроікамі́чным іроікамі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

іро́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іро́нік іро́нікі
Р. іро́ніка іро́нікаў
Д. іро́ніку іро́нікам
В. іро́ніка іро́нікаў
Т. іро́нікам іро́нікамі
М. іро́ніку іро́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

іро́нія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. іро́нія іро́ніі
Р. іро́ніі іро́ній
Д. іро́ніі іро́ніям
В. іро́нію іро́ніі
Т. іро́ніяй
іро́ніяю		 іро́ніямі
М. іро́ніі іро́ніях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.