іро́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| іро́нік | іро́нікі | |
| іро́ніка | іро́нікаў | |
| іро́ніку | іро́нікам | |
| іро́ніка | іро́нікаў | |
| іро́нікам | іро́нікамі | |
| іро́ніку | іро́ніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)