ірва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ірву́ ірвё́м
2-я ас. ірве́ш ірвяце́
3-я ас. ірве́ ірву́ць
Прошлы час
м. ірва́ў ірва́лі
ж. ірва́ла
н. ірва́ла
Загадны лад
2-я ас. ірві́ ірві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ірвучы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)