Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е і л м н о р т у ц э ’

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш -

Хаду́цічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хаду́цічы
Р.	Хаду́ціч Хаду́цічаў
Д.	Хаду́цічам
В.	Хаду́цічы
Т.	Хаду́цічамі
М.	Хаду́цічах

Хады́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хады́нічы
Р.	Хады́ніч Хады́нічаў
Д.	Хады́нічам
В.	Хады́нічы
Т.	Хады́нічамі
М.	Хады́нічах

хадыро́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
хадыро́м	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

хады́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	хады́с	хады́сы
Р.	хады́са	хады́саў
Д.	хады́су	хады́сам
В.	хады́с	хады́сы
Т.	хады́сам	хады́самі
М.	хады́се	хады́сах

Крыніцы: piskunou2012.

Хадэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Хадэ́лі
Р.	Хадэ́ль Хадэ́ляў
Д.	Хадэ́лям
В.	Хадэ́лі
Т.	Хадэ́лямі
М.	Хадэ́лях

Хадэ́чын

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Хадэ́чын
Р.	Хадэ́чына
Д.	Хадэ́чыну
В.	Хадэ́чын
Т.	Хадэ́чынам
М.	Хадэ́чыне