узнепако́іць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узнепако́ю |
узнепако́ім |
2-я ас. |
узнепако́іш |
узнепако́іце |
3-я ас. |
узнепако́іць |
узнепако́яць |
Прошлы час |
м. |
узнепако́іў |
узнепако́ілі |
ж. |
узнепако́іла |
н. |
узнепако́іла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узнепако́й |
узнепако́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узнепако́іўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
узнервава́насць |
Р. |
узнервава́насці |
Д. |
узнервава́насці |
В. |
узнервава́насць |
Т. |
узнервава́насцю |
М. |
узнервава́насці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узнервава́ны |
узнервава́ная |
узнервава́нае |
узнервава́ныя |
Р. |
узнервава́нага |
узнервава́най узнервава́нае |
узнервава́нага |
узнервава́ных |
Д. |
узнервава́наму |
узнервава́най |
узнервава́наму |
узнервава́ным |
В. |
узнервава́ны (неадуш.) узнервава́нага (адуш.) |
узнервава́ную |
узнервава́нае |
узнервава́ныя (неадуш.) узнервава́ных (адуш.) |
Т. |
узнервава́ным |
узнервава́най узнервава́наю |
узнервава́ным |
узнервава́нымі |
М. |
узнервава́ным |
узнервава́най |
узнервава́ным |
узнервава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узнервава́ны |
узнервава́ная |
узнервава́нае |
узнервава́ныя |
Р. |
узнервава́нага |
узнервава́най узнервава́нае |
узнервава́нага |
узнервава́ных |
Д. |
узнервава́наму |
узнервава́най |
узнервава́наму |
узнервава́ным |
В. |
узнервава́ны (неадуш.) узнервава́нага (адуш.) |
узнервава́ную |
узнервава́нае |
узнервава́ныя (неадуш.) узнервава́ных (адуш.) |
Т. |
узнервава́ным |
узнервава́най узнервава́наю |
узнервава́ным |
узнервава́нымі |
М. |
узнервава́ным |
узнервава́най |
узнервава́ным |
узнервава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узнервава́ны |
узнервава́ная |
узнервава́нае |
узнервава́ныя |
Р. |
узнервава́нага |
узнервава́най узнервава́нае |
узнервава́нага |
узнервава́ных |
Д. |
узнервава́наму |
узнервава́най |
узнервава́наму |
узнервава́ным |
В. |
узнервава́ны (неадуш.) узнервава́нага (адуш.) |
узнервава́ную |
узнервава́нае |
узнервава́ныя (неадуш.) узнервава́ных (адуш.) |
Т. |
узнервава́ным |
узнервава́най узнервава́наю |
узнервава́ным |
узнервава́нымі |
М. |
узнервава́ным |
узнервава́най |
узнервава́ным |
узнервава́ных |
Кароткая форма: узнервава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узнерву́юся |
узнерву́емся |
2-я ас. |
узнерву́ешся |
узнерву́ецеся |
3-я ас. |
узнерву́ецца |
узнерву́юцца |
Прошлы час |
м. |
узнервава́ўся |
узнервава́ліся |
ж. |
узнервава́лася |
н. |
узнервава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
узнерву́йся |
узнерву́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узнервава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узнервава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узнерву́ю |
узнерву́ем |
2-я ас. |
узнерву́еш |
узнерву́еце |
3-я ас. |
узнерву́е |
узнерву́юць |
Прошлы час |
м. |
узнервава́ў |
узнервава́лі |
ж. |
узнервава́ла |
н. |
узнервава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узнерву́й |
узнерву́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узнервава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узне́сенне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узне́сенне |
Р. |
узне́сення |
Д. |
узне́сенню |
В. |
узне́сенне |
Т. |
узне́сеннем |
М. |
узне́сенні |
Крыніцы:
piskunou2012.
узне́сены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узне́сены |
узне́сеная |
узне́сенае |
узне́сеныя |
Р. |
узне́сенага |
узне́сенай узне́сенае |
узне́сенага |
узне́сеных |
Д. |
узне́сенаму |
узне́сенай |
узне́сенаму |
узне́сеным |
В. |
узне́сены (неадуш.) узне́сенага (адуш.) |
узне́сеную |
узне́сенае |
узне́сеныя (неадуш.) узне́сеных (адуш.) |
Т. |
узне́сеным |
узне́сенай узне́сенаю |
узне́сеным |
узне́сенымі |
М. |
узне́сеным |
узне́сенай |
узне́сеным |
узне́сеных |
Кароткая форма: узне́сена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.