узнервава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узнерву́ю узнерву́ем
2-я ас. узнерву́еш узнерву́еце
3-я ас. узнерву́е узнерву́юць
Прошлы час
м. узнервава́ў узнервава́лі
ж. узнервава́ла
н. узнервава́ла
Загадны лад
2-я ас. узнерву́й узнерву́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час узнервава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)