угало́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угало́джаны |
угало́джаная |
угало́джанае |
угало́джаныя |
Р. |
угало́джанага |
угало́джанай угало́джанае |
угало́джанага |
угало́джаных |
Д. |
угало́джанаму |
угало́джанай |
угало́джанаму |
угало́джаным |
В. |
угало́джаны (неадуш.) угало́джанага (адуш.) |
угало́джаную |
угало́джанае |
угало́джаныя (неадуш.) угало́джаных (адуш.) |
Т. |
угало́джаным |
угало́джанай угало́джанаю |
угало́джаным |
угало́джанымі |
М. |
угало́джаным |
угало́джанай |
угало́джаным |
угало́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
угало́джваць
‘даводзіць каго-небудзь да голаду’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угало́джваю |
угало́джваем |
2-я ас. |
угало́джваеш |
угало́джваеце |
3-я ас. |
угало́джвае |
угало́джваюць |
Прошлы час |
м. |
угало́джваў |
угало́джвалі |
ж. |
угало́джвала |
н. |
угало́джвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
угало́джвай |
угало́джвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
угало́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
угало́п
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
угало́п |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угамава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
угамава́нне |
Р. |
угамава́ння |
Д. |
угамава́нню |
В. |
угамава́нне |
Т. |
угамава́ннем |
М. |
угамава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамава́ны |
угамава́ная |
угамава́нае |
угамава́ныя |
Р. |
угамава́нага |
угамава́най угамава́нае |
угамава́нага |
угамава́ных |
Д. |
угамава́наму |
угамава́най |
угамава́наму |
угамава́ным |
В. |
угамава́ны (неадуш.) угамава́нага (адуш.) |
угамава́ную |
угамава́нае |
угамава́ныя (неадуш.) угамава́ных (адуш.) |
Т. |
угамава́ным |
угамава́най угамава́наю |
угамава́ным |
угамава́нымі |
М. |
угамава́ным |
угамава́най |
угамава́ным |
угамава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамава́ны |
угамава́ная |
угамава́нае |
угамава́ныя |
Р. |
угамава́нага |
угамава́най угамава́нае |
угамава́нага |
угамава́ных |
Д. |
угамава́наму |
угамава́най |
угамава́наму |
угамава́ным |
В. |
угамава́ны (неадуш.) угамава́нага (адуш.) |
угамава́ную |
угамава́нае |
угамава́ныя (неадуш.) угамава́ных (адуш.) |
Т. |
угамава́ным |
угамава́най угамава́наю |
угамава́ным |
угамава́нымі |
М. |
угамава́ным |
угамава́най |
угамава́ным |
угамава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
угамава́ны |
угамава́ная |
угамава́нае |
угамава́ныя |
Р. |
угамава́нага |
угамава́най угамава́нае |
угамава́нага |
угамава́ных |
Д. |
угамава́наму |
угамава́най |
угамава́наму |
угамава́ным |
В. |
угамава́ны (неадуш.) угамава́нага (адуш.) |
угамава́ную |
угамава́нае |
угамава́ныя (неадуш.) угамава́ных (адуш.) |
Т. |
угамава́ным |
угамава́най угамава́наю |
угамава́ным |
угамава́нымі |
М. |
угамава́ным |
угамава́най |
угамава́ным |
угамава́ных |
Кароткая форма: угамава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаму́юся |
угаму́емся |
2-я ас. |
угаму́ешся |
угаму́ецеся |
3-я ас. |
угаму́ецца |
угаму́юцца |
Прошлы час |
м. |
угамава́ўся |
угамава́ліся |
ж. |
угамава́лася |
н. |
угамава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
угаму́йся |
угаму́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угамава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаму́ю |
угаму́ем |
2-я ас. |
угаму́еш |
угаму́еце |
3-я ас. |
угаму́е |
угаму́юць |
Прошлы час |
м. |
угамава́ў |
угамава́лі |
ж. |
угамава́ла |
н. |
угамава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
угаму́й |
угаму́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угамава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угамані́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
угаманю́ся |
угамо́німся |
2-я ас. |
угамо́нішся |
угамо́ніцеся |
3-я ас. |
угамо́ніцца |
угамо́няцца |
Прошлы час |
м. |
угамані́ўся |
угамані́ліся |
ж. |
угамані́лася |
н. |
угамані́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
угамані́ся |
угамані́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
угамані́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.