таварышава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таварышу́ю |
таварышу́ем |
2-я ас. |
таварышу́еш |
таварышу́еце |
3-я ас. |
таварышу́е |
таварышу́юць |
Прошлы час |
м. |
таварышава́ў |
таварышава́лі |
ж. |
таварышава́ла |
н. |
таварышава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таварышу́й |
таварышу́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
таварышу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тава́рышка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
тава́рышка |
тава́рышкі |
Р. |
тава́рышкі |
тава́рышак |
Д. |
тава́рышцы |
тава́рышкам |
В. |
тава́рышку |
тава́рышак |
Т. |
тава́рышкай тава́рышкаю |
тава́рышкамі |
М. |
тава́рышцы |
тава́рышках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таварышкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
таварышкава́нне |
Р. |
таварышкава́ння |
Д. |
таварышкава́нню |
В. |
таварышкава́нне |
Т. |
таварышкава́ннем |
М. |
таварышкава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
таварышкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
таварышку́ю |
таварышку́ем |
2-я ас. |
таварышку́еш |
таварышку́еце |
3-я ас. |
таварышку́е |
таварышку́юць |
Прошлы час |
м. |
таварышкава́ў |
таварышкава́лі |
ж. |
таварышкава́ла |
н. |
таварышкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
таварышку́й |
таварышку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
таварышку́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Тава́рышы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Тава́рышы |
Р. |
Тава́рышаў |
Д. |
Тава́рышам |
В. |
Тава́рышы |
Т. |
Тава́рышамі |
М. |
Тава́рышах |
тавегі́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
тавегі́л |
Р. |
тавегі́лу |
Д. |
тавегі́лу |
В. |
тавегі́л |
Т. |
тавегі́лам |
М. |
тавегі́ле |
Крыніцы:
piskunou2012.
таве́рна
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таве́рна |
таве́рны |
Р. |
таве́рны |
таве́рн таве́рнаў |
Д. |
таве́рне |
таве́рнам |
В. |
таве́рну |
таве́рны |
Т. |
таве́рнай таве́рнаю |
таве́рнамі |
М. |
таве́рне |
таве́рнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таво́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
таво́т |
Р. |
таво́ту |
Д. |
таво́ту |
В. |
таво́т |
Т. |
таво́там |
М. |
таво́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таво́тнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таво́тнік |
таво́тнікі |
Р. |
таво́тніка |
таво́тнікаў |
Д. |
таво́тніку |
таво́тнікам |
В. |
таво́тнік |
таво́тнікі |
Т. |
таво́тнікам |
таво́тнікамі |
М. |
таво́тніку |
таво́тніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
таво́тніца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
таво́тніца |
таво́тніцы |
Р. |
таво́тніцы |
таво́тніц |
Д. |
таво́тніцы |
таво́тніцам |
В. |
таво́тніцу |
таво́тніцы |
Т. |
таво́тніцай таво́тніцаю |
таво́тніцамі |
М. |
таво́тніцы |
таво́тніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.