пустальга́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустальга́ |
пустэ́льгі |
Р. |
пустальгі́ |
пустэ́льгаў |
Д. |
пустальзе́ |
пустэ́льгам |
В. |
пустальгу́ |
пустэ́льгаў |
Т. |
пустальго́й пустальго́ю |
пустэ́льгамі |
М. |
пустальзе́ |
пустэ́льгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустамало́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустамало́т |
пустамало́ты |
Р. |
пустамало́та |
пустамало́таў |
Д. |
пустамало́ту |
пустамало́там |
В. |
пустамало́та |
пустамало́таў |
Т. |
пустамало́там |
пустамало́тамі |
М. |
пустамало́це |
пустамало́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустамало́ціць
‘гаварыць пустое (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пустамало́чу |
пустамало́цім |
2-я ас. |
пустамало́ціш |
пустамало́ціце |
3-я ас. |
пустамало́ціць |
пустамало́цяць |
Прошлы час |
м. |
пустамало́ціў |
пустамало́цілі |
ж. |
пустамало́ціла |
н. |
пустамало́ціла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пустамало́ць |
пустамало́цьце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пустамало́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустаме́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пустаме́льства |
Р. |
пустаме́льства |
Д. |
пустаме́льству |
В. |
пустаме́льства |
Т. |
пустаме́льствам |
М. |
пустаме́льстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пустаме́ля
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустаме́ля |
пустаме́лі |
Р. |
пустаме́лі |
пустаме́ль |
Д. |
пустаме́лі |
пустаме́лям |
В. |
пустаме́лю |
пустаме́ль |
Т. |
пустаме́ляй пустаме́ляю |
пустаме́лямі |
М. |
пустаме́лі |
пустаме́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустаме́ля
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустаме́ля |
пустаме́лі |
Р. |
пустаме́лі |
пустаме́ль |
Д. |
пустаме́лю |
пустаме́лям |
В. |
пустаме́лю |
пустаме́ль |
Т. |
пустаме́лем |
пустаме́лямі |
М. |
пустаме́лю |
пустаме́лях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пустамлё́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустамлё́н |
пустамлё́ны |
Р. |
пустамлё́на |
пустамлё́наў |
Д. |
пустамлё́ну |
пустамлё́нам |
В. |
пустамлё́на |
пустамлё́наў |
Т. |
пустамлё́нам |
пустамлё́намі |
М. |
пустамлё́не |
пустамлё́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустамо́віць
‘гаварыць пустое (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пустамо́ўлю |
пустамо́вім |
2-я ас. |
пустамо́віш |
пустамо́віце |
3-я ас. |
пустамо́віць |
пустамо́вяць |
Прошлы час |
м. |
пустамо́віў |
пустамо́вілі |
ж. |
пустамо́віла |
н. |
пустамо́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пустамо́ў |
пустамо́ўце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пустамо́вячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пустамо́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пустамо́л |
пустамо́лы |
Р. |
пустамо́ла |
пустамо́лаў |
Д. |
пустамо́лу |
пустамо́лам |
В. |
пустамо́ла |
пустамо́лаў |
Т. |
пустамо́лам |
пустамо́ламі |
М. |
пустамо́ле |
пустамо́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.