пустамало́ціць
‘гаварыць пустое (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пустамало́чу | пустамало́цім | |
| пустамало́ціш | пустамало́ціце | |
| пустамало́ціць | пустамало́цяць | |
| Прошлы час | ||
| пустамало́ціў | пустамало́цілі | |
| пустамало́ціла | ||
| пустамало́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| пустамало́ць | пустамало́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пустамало́цячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)