пустамо́віць
‘гаварыць пустое (без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| пустамо́ўлю | пустамо́вім | |
| пустамо́віш | пустамо́віце | |
| пустамо́віць | пустамо́вяць | |
| Прошлы час | ||
| пустамо́віў | пустамо́вілі | |
| пустамо́віла | ||
| пустамо́віла | ||
| Загадны лад | ||
| пустамо́ў | пустамо́ўце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пустамо́вячы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)