Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бдйклнртц

мэ́тава

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мэ́тава - -

мэ́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэ́тавы мэ́тавая мэ́тавае мэ́тавыя
Р. мэ́тавага мэ́тавай
мэ́тавае		 мэ́тавага мэ́тавых
Д. мэ́таваму мэ́тавай мэ́таваму мэ́тавым
В. мэ́тавы (неадуш.)
мэ́тавага (адуш.)		 мэ́тавую мэ́тавае мэ́тавыя (неадуш.)
мэ́тавых (адуш.)
Т. мэ́тавым мэ́тавай
мэ́таваю		 мэ́тавым мэ́тавымі
М. мэ́тавым мэ́тавай мэ́тавым мэ́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэтазго́дна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мэтазго́дна мэтазго́дней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мэтазго́днасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мэтазго́днасць
Р. мэтазго́днасці
Д. мэтазго́днасці
В. мэтазго́днасць
Т. мэтазго́днасцю
М. мэтазго́днасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэтазго́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэтазго́дны мэтазго́дная мэтазго́днае мэтазго́дныя
Р. мэтазго́днага мэтазго́днай
мэтазго́днае		 мэтазго́днага мэтазго́дных
Д. мэтазго́днаму мэтазго́днай мэтазго́днаму мэтазго́дным
В. мэтазго́дны (неадуш.)
мэтазго́днага (адуш.)		 мэтазго́дную мэтазго́днае мэтазго́дныя (неадуш.)
мэтазго́дных (адуш.)
Т. мэтазго́дным мэтазго́днай
мэтазго́днаю		 мэтазго́дным мэтазго́днымі
М. мэтазго́дным мэтазго́днай мэтазго́дным мэтазго́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэтаімклі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мэтаімклі́васць
Р. мэтаімклі́васці
Д. мэтаімклі́васці
В. мэтаімклі́васць
Т. мэтаімклі́васцю
М. мэтаімклі́васці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мэтаімклі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэтаімклі́вы мэтаімклі́вая мэтаімклі́вае мэтаімклі́выя
Р. мэтаімклі́вага мэтаімклі́вай
мэтаімклі́вае		 мэтаімклі́вага мэтаімклі́вых
Д. мэтаімклі́ваму мэтаімклі́вай мэтаімклі́ваму мэтаімклі́вым
В. мэтаімклі́вы (неадуш.)
мэтаімклі́вага (адуш.)		 мэтаімклі́вую мэтаімклі́вае мэтаімклі́выя (неадуш.)
мэтаімклі́вых (адуш.)
Т. мэтаімклі́вым мэтаімклі́вай
мэтаімклі́ваю		 мэтаімклі́вым мэтаімклі́вымі
М. мэтаімклі́вым мэтаімклі́вай мэтаімклі́вым мэтаімклі́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

мэтаімкне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мэтаімкне́нне мэтаімкне́нні
Р. мэтаімкне́ння мэтаімкне́нняў
Д. мэтаімкне́нню мэтаімкне́нням
В. мэтаімкне́нне мэтаімкне́нні
Т. мэтаімкне́ннем мэтаімкне́ннямі
М. мэтаімкне́нні мэтаімкне́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

мэтаімкнё́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. мэтаімкнё́насць
Р. мэтаімкнё́насці
Д. мэтаімкнё́насці
В. мэтаімкнё́насць
Т. мэтаімкнё́насцю
М. мэтаімкнё́насці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мэтаімкнё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэтаімкнё́ны мэтаімкнё́ная мэтаімкнё́нае мэтаімкнё́ныя
Р. мэтаімкнё́нага мэтаімкнё́най
мэтаімкнё́нае		 мэтаімкнё́нага мэтаімкнё́ных
Д. мэтаімкнё́наму мэтаімкнё́най мэтаімкнё́наму мэтаімкнё́ным
В. мэтаімкнё́ны (неадуш.)
мэтаімкнё́нага (адуш.)		 мэтаімкнё́ную мэтаімкнё́нае мэтаімкнё́ныя (неадуш.)
мэтаімкнё́ных (адуш.)
Т. мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́най
мэтаімкнё́наю		 мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́нымі
М. мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́най мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.