мэ́ціць
‘намервацца (да мэта)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| мэ́чу | мэ́цім | |
| мэ́ціш | мэ́ціце | |
| мэ́ціць | мэ́цяць | |
| Прошлы час | ||
| мэ́ціў | мэ́цілі | |
| мэ́ціла | ||
| мэ́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| мэ́ць | мэ́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| мэ́цячы | ||
Крыніцы: