Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бдйклнртц

мэ́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мэ́н
Р. мэ́на
Д. мэ́ну
В. мэ́на
Т. мэ́нам
М. мэ́не

Крыніцы: piskunou2012.

Мэ́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мэ́н
Р. Мэ́на
Д. Мэ́ну
В. Мэ́н
Т. Мэ́нам
М. Мэ́не

мэ́ндлік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мэ́ндлік мэ́ндлікі
Р. мэ́ндліка мэ́ндлікаў
Д. мэ́ндліку мэ́ндлікам
В. мэ́ндлік мэ́ндлікі
Т. мэ́ндлікам мэ́ндлікамі
М. мэ́ндліку мэ́ндліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мэ́нчыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́нчуся мэ́нчымся
2-я ас. мэ́нчышся мэ́нчыцеся
3-я ас. мэ́нчыцца мэ́нчацца
Прошлы час
м. мэ́нчыўся мэ́нчыліся
ж. мэ́нчылася
н. мэ́нчылася
Загадны лад
2-я ас. мэ́нчыся мэ́нчыцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́нчачыся

Крыніцы: piskunou2012.

мэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́нчу мэ́нчым
2-я ас. мэ́нчыш мэ́нчыце
3-я ас. мэ́нчыць мэ́нчаць
Прошлы час
м. мэ́нчыў мэ́нчылі
ж. мэ́нчыла
н. мэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. мэ́нчы мэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́нчачы

Крыніцы: piskunou2012.