мэ́нчыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́нчу мэ́нчым
2-я ас. мэ́нчыш мэ́нчыце
3-я ас. мэ́нчыць мэ́нчаць
Прошлы час
м. мэ́нчыў мэ́нчылі
ж. мэ́нчыла
н. мэ́нчыла
Загадны лад
2-я ас. мэ́нчы мэ́нчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́нчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)