мэтаімкнё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мэтаімкнё́ны мэтаімкнё́ная мэтаімкнё́нае мэтаімкнё́ныя
Р. мэтаімкнё́нага мэтаімкнё́най
мэтаімкнё́нае		 мэтаімкнё́нага мэтаімкнё́ных
Д. мэтаімкнё́наму мэтаімкнё́най мэтаімкнё́наму мэтаімкнё́ным
В. мэтаімкнё́ны (неадуш.)
мэтаімкнё́нага (адуш.)		 мэтаімкнё́ную мэтаімкнё́нае мэтаімкнё́ныя (неадуш.)
мэтаімкнё́ных (адуш.)
Т. мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́най
мэтаімкнё́наю		 мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́нымі
М. мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́най мэтаімкнё́ным мэтаімкнё́ных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)