мурашкае́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мурашкае́д |
мурашкае́ды |
Р. |
мурашкае́да |
мурашкае́даў |
Д. |
мурашкае́ду |
мурашкае́дам |
В. |
мурашкае́да |
мурашкае́даў |
Т. |
мурашкае́дам |
мурашкае́дамі |
М. |
мурашкае́дзе |
мурашкае́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мура́шкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Мура́шкі |
Р. |
Мура́шак Мура́шкаў |
Д. |
Мура́шкам |
В. |
Мура́шкі |
Т. |
Мура́шкамі |
М. |
Мура́шках |
мура́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мура́шнік |
мура́шнікі |
Р. |
мура́шніка |
мура́шнікаў |
Д. |
мура́шніку |
мура́шнікам |
В. |
мура́шнік |
мура́шнікі |
Т. |
мура́шнікам |
мура́шнікамі |
М. |
мура́шніку |
мура́шніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мура́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Мура́шчына |
Р. |
Мура́шчыны |
Д. |
Мура́шчыне |
В. |
Мура́шчыну |
Т. |
Мура́шчынай Мура́шчынаю |
М. |
Мура́шчыне |
мурашы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
мурашы́ны |
мурашы́ная |
мурашы́нае |
мурашы́ныя |
Р. |
мурашы́нага |
мурашы́най мурашы́нае |
мурашы́нага |
мурашы́ных |
Д. |
мурашы́наму |
мурашы́най |
мурашы́наму |
мурашы́ным |
В. |
мурашы́ны (неадуш.) мурашы́нага (адуш.) |
мурашы́ную |
мурашы́нае |
мурашы́ныя (неадуш.) мурашы́ных (адуш.) |
Т. |
мурашы́ным |
мурашы́най мурашы́наю |
мурашы́ным |
мурашы́нымі |
М. |
мурашы́ным |
мурашы́най |
мурашы́ным |
мурашы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
му́рза
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
му́рза |
му́рзы |
Р. |
му́рзы |
му́рзаў |
Д. |
му́рзе |
му́рзам |
В. |
му́рзу |
му́рзаў |
Т. |
му́рзай му́рзаю |
му́рзамі |
М. |
му́рзе |
му́рзах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
му́рза
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
му́рза |
му́рзы |
Р. |
му́рзы |
му́рзаў |
Д. |
му́рзу |
му́рзам |
В. |
му́рзу |
му́рзаў |
Т. |
му́рзам |
му́рзамі |
М. |
му́рзе |
му́рзах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мурза́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мурза́ |
мурзы́ |
Р. |
мурзы́ |
му́рзаў |
Д. |
мурзе́ |
мурза́м |
В. |
мурзу́ |
му́рзаў |
Т. |
мурзо́й мурзо́ю |
мурза́мі |
М. |
мурзе́ |
мурза́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
му́рзанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
му́рзанне |
Р. |
му́рзання |
Д. |
му́рзанню |
В. |
му́рзанне |
Т. |
му́рзаннем |
М. |
му́рзанні |
Крыніцы:
piskunou2012.