мура́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мура́шнік | мура́шнікі | |
| мура́шніка | мура́шнікаў | |
| мура́шніку | мура́шнікам | |
| мура́шнік | мура́шнікі | |
| мура́шнікам | мура́шнікамі | |
| мура́шніку | мура́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)