Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

маралізава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маралізава́нне
Р. маралізава́ння
Д. маралізава́нню
В. маралізава́нне
Т. маралізава́ннем
М. маралізава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралізава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. маралізу́ю маралізу́ем
2-я ас. маралізу́еш маралізу́еце
3-я ас. маралізу́е маралізу́юць
Прошлы час
м. маралізава́ў маралізава́лі
ж. маралізава́ла
н. маралізава́ла
Загадны лад
2-я ас. маралізу́й маралізу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час маралізу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мараліза́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мараліза́тар мараліза́тары
Р. мараліза́тара мараліза́тараў
Д. мараліза́тару мараліза́тарам
В. мараліза́тара мараліза́тараў
Т. мараліза́тарам мараліза́тарамі
М. мараліза́тару мараліза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

мараліза́тарскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мараліза́тарскі мараліза́тарская мараліза́тарскае мараліза́тарскія
Р. мараліза́тарскага мараліза́тарскай
мараліза́тарскае		 мараліза́тарскага мараліза́тарскіх
Д. мараліза́тарскаму мараліза́тарскай мараліза́тарскаму мараліза́тарскім
В. мараліза́тарскі (неадуш.)
мараліза́тарскага (адуш.)		 мараліза́тарскую мараліза́тарскае мараліза́тарскія (неадуш.)
мараліза́тарскіх (адуш.)
Т. мараліза́тарскім мараліза́тарскай
мараліза́тарскаю		 мараліза́тарскім мараліза́тарскімі
М. мараліза́тарскім мараліза́тарскай мараліза́тарскім мараліза́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мараліза́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мараліза́тарскі мараліза́тарская мараліза́тарскае мараліза́тарскія
Р. мараліза́тарскага мараліза́тарскай
мараліза́тарскае		 мараліза́тарскага мараліза́тарскіх
Д. мараліза́тарскаму мараліза́тарскай мараліза́тарскаму мараліза́тарскім
В. мараліза́тарскі (неадуш.)
мараліза́тарскага (адуш.)		 мараліза́тарскую мараліза́тарскае мараліза́тарскія (неадуш.)
мараліза́тарскіх (адуш.)
Т. мараліза́тарскім мараліза́тарскай
мараліза́тарскаю		 мараліза́тарскім мараліза́тарскімі
М. мараліза́тарскім мараліза́тарскай мараліза́тарскім мараліза́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

мараліза́тарства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. мараліза́тарства
Р. мараліза́тарства
Д. мараліза́тарству
В. мараліза́тарства
Т. мараліза́тарствам
М. мараліза́тарстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мараліза́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мараліза́цыя
Р. мараліза́цыі
Д. мараліза́цыі
В. мараліза́цыю
Т. мараліза́цыяй
мараліза́цыяю
М. мараліза́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. маралі́зм
Р. маралі́зму
Д. маралі́зму
В. маралі́зм
Т. маралі́змам
М. маралі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маралі́ст маралі́сты
Р. маралі́ста маралі́стаў
Д. маралі́сту маралі́стам
В. маралі́ста маралі́стаў
Т. маралі́стам маралі́стамі
М. маралі́сце маралі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маралі́стка маралі́сткі
Р. маралі́сткі маралі́стак
Д. маралі́стцы маралі́сткам
В. маралі́стку маралі́стак
Т. маралі́сткай
маралі́сткаю		 маралі́сткамі
М. маралі́стцы маралі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.