маралізава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| маралізава́нне | |
| маралізава́ння | |
| маралізава́нню | |
| маралізава́нне | |
| маралізава́ннем | |
| маралізава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)