маралі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маралі́ст маралі́сты
Р. маралі́ста маралі́стаў
Д. маралі́сту маралі́стам
В. маралі́ста маралі́стаў
Т. маралі́стам маралі́стамі
М. маралі́сце маралі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)