маралі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. маралі́стка маралі́сткі
Р. маралі́сткі маралі́стак
Д. маралі́стцы маралі́сткам
В. маралі́стку маралі́стак
Т. маралі́сткай
маралі́сткаю		 маралі́сткамі
М. маралі́стцы маралі́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)