мараліза́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мараліза́тар мараліза́тары
Р. мараліза́тара мараліза́тараў
Д. мараліза́тару мараліза́тарам
В. мараліза́тара мараліза́тараў
Т. мараліза́тарам мараліза́тарамі
М. мараліза́тару мараліза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)