Verbum

анлайнавы слоўнік

ке́рхаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ке́рч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

керчані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

ке́рчанскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ке́рчанскі	ке́рчанская	ке́рчанскае	ке́рчанскія
Р.	ке́рчанскага	ке́рчанскай ке́рчанскае	ке́рчанскага	ке́рчанскіх
Д.	ке́рчанскаму	ке́рчанскай	ке́рчанскаму	ке́рчанскім
В.	ке́рчанскі (неадуш.) ке́рчанскага (адуш.)	ке́рчанскую	ке́рчанскае	ке́рчанскія (неадуш.) ке́рчанскіх (адуш.)
Т.	ке́рчанскім	ке́рчанскай ке́рчанскаю	ке́рчанскім	ке́рчанскімі
М.	ке́рчанскім	ке́рчанскай	ке́рчанскім	ке́рчанскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ке́рыць

‘гуляць, піць, п'янстваваць; маніць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ке́ры-блю-тэр’е́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Керэ́лі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы