Зубачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Зубачы́ | |
Зубачо́ў | |
Зубача́м | |
Зубачы́ | |
Зубача́мі | |
Зубача́х |
Зубачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Зубачы́ | |
Зубачо́ў | |
Зубача́м | |
Зубачы́ | |
Зубача́мі | |
Зубача́х |
зубачы́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
зубачы́стка | зубачы́сткі | |
зубачы́сткі | зубачы́стак | |
зубачы́стцы | зубачы́сткам | |
зубачы́стку | зубачы́сткі | |
зубачы́сткай зубачы́сткаю |
зубачы́сткамі | |
зубачы́стцы | зубачы́стках |
Крыніцы:
зубашліфава́льны
прыметнік, адносны
зубашліфава́льны | зубашліфава́льная | зубашліфава́льнае | зубашліфава́льныя | |
зубашліфава́льнага | зубашліфава́льнай зубашліфава́льнае |
зубашліфава́льнага | зубашліфава́льных | |
зубашліфава́льнаму | зубашліфава́льнай | зубашліфава́льнаму | зубашліфава́льным | |
зубашліфава́льны ( зубашліфава́льнага ( |
зубашліфава́льную | зубашліфава́льнае | зубашліфава́льныя ( зубашліфава́льных ( |
|
зубашліфава́льным | зубашліфава́льнай зубашліфава́льнаю |
зубашліфава́льным | зубашліфава́льнымі | |
зубашліфава́льным | зубашліфава́льнай | зубашліфава́льным | зубашліфава́льных |
Крыніцы:
зубашліфава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубашліфава́льшчык | зубашліфава́льшчыкі | |
зубашліфава́льшчыка | зубашліфава́льшчыкаў | |
зубашліфава́льшчыку | зубашліфава́льшчыкам | |
зубашліфава́льшчыка | зубашліфава́льшчыкаў | |
зубашліфава́льшчыкам | зубашліфава́льшчыкамі | |
зубашліфава́льшчыку | зубашліфава́льшчыках |
Крыніцы:
зубашліфо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубашліфо́ўшчык | зубашліфо́ўшчыкі | |
зубашліфо́ўшчыка | зубашліфо́ўшчыкаў | |
зубашліфо́ўшчыку | зубашліфо́ўшчыкам | |
зубашліфо́ўшчыка | зубашліфо́ўшчыкаў | |
зубашліфо́ўшчыкам | зубашліфо́ўшчыкамі | |
зубашліфо́ўшчыку | зубашліфо́ўшчыках |
Крыніцы:
зу́б’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
зу́б’е | |
зу́б’я | |
зу́б’ю | |
зу́б’е | |
зу́б’ем | |
зу́б’і |
Крыніцы:
Зубе́левічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
Зубе́левічы | |
Зубе́левіч Зубе́левічаў |
|
Зубе́левічам | |
Зубе́левічы | |
Зубе́левічамі | |
Зубе́левічах |
Зу́берава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Зу́берава | |
Зу́берава | |
Зу́бераву | |
Зу́берава | |
Зу́беравам | |
Зу́бераве |
зубе́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубе́ц | зубцы́ | |
зубца́ | зубцо́ў | |
зубцу́ | зубца́м | |
зубе́ц | зубцы́ | |
зубцо́м | зубца́мі | |
зубцы́ | зубца́х |
Крыніцы:
зу́бік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зу́бік | зу́бікі | |
зу́біка | зу́бікаў | |
зу́біку | зу́бікам | |
зу́бік | зу́бікі | |
зу́бікам | зу́бікамі | |
зу́біку | зу́біках |
Крыніцы: