зубашліфо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зубашліфо́ўшчык | зубашліфо́ўшчыкі | |
зубашліфо́ўшчыка | зубашліфо́ўшчыкаў | |
зубашліфо́ўшчыку | зубашліфо́ўшчыкам | |
зубашліфо́ўшчыка | зубашліфо́ўшчыкаў | |
зубашліфо́ўшчыкам | зубашліфо́ўшчыкамі | |
зубашліфо́ўшчыку | зубашліфо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)