зубашліфава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубашліфава́льшчык зубашліфава́льшчыкі
Р. зубашліфава́льшчыка зубашліфава́льшчыкаў
Д. зубашліфава́льшчыку зубашліфава́льшчыкам
В. зубашліфава́льшчыка зубашліфава́льшчыкаў
Т. зубашліфава́льшчыкам зубашліфава́льшчыкамі
М. зубашліфава́льшчыку зубашліфава́льшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)