Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абдёзійклмнпрсх

зуба́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зуба́ценькі зуба́ценькая зуба́ценькае зуба́ценькія
Р. зуба́ценькага зуба́ценькай
зуба́ценькае		 зуба́ценькага зуба́ценькіх
Д. зуба́ценькаму зуба́ценькай зуба́ценькаму зуба́ценькім
В. зуба́ценькі (неадуш.)
зуба́ценькага (адуш.)		 зуба́ценькую зуба́ценькае зуба́ценькія (неадуш.)
зуба́ценькіх (адуш.)
Т. зуба́ценькім зуба́ценькай
зуба́ценькаю		 зуба́ценькім зуба́ценькімі
М. зуба́ценькім зуба́ценькай зуба́ценькім зуба́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

Зубачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зубачы́
Р. Зубачо́ў
Д. Зубача́м
В. Зубачы́
Т. Зубача́мі
М. Зубача́х

зубачы́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зубачы́стка зубачы́сткі
Р. зубачы́сткі зубачы́стак
Д. зубачы́стцы зубачы́сткам
В. зубачы́стку зубачы́сткі
Т. зубачы́сткай
зубачы́сткаю		 зубачы́сткамі
М. зубачы́стцы зубачы́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зубашліфава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зубашліфава́льны зубашліфава́льная зубашліфава́льнае зубашліфава́льныя
Р. зубашліфава́льнага зубашліфава́льнай
зубашліфава́льнае		 зубашліфава́льнага зубашліфава́льных
Д. зубашліфава́льнаму зубашліфава́льнай зубашліфава́льнаму зубашліфава́льным
В. зубашліфава́льны (неадуш.)
зубашліфава́льнага (адуш.)		 зубашліфава́льную зубашліфава́льнае зубашліфава́льныя (неадуш.)
зубашліфава́льных (адуш.)
Т. зубашліфава́льным зубашліфава́льнай
зубашліфава́льнаю		 зубашліфава́льным зубашліфава́льнымі
М. зубашліфава́льным зубашліфава́льнай зубашліфава́льным зубашліфава́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

зубашліфава́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубашліфава́льшчык зубашліфава́льшчыкі
Р. зубашліфава́льшчыка зубашліфава́льшчыкаў
Д. зубашліфава́льшчыку зубашліфава́льшчыкам
В. зубашліфава́льшчыка зубашліфава́льшчыкаў
Т. зубашліфава́льшчыкам зубашліфава́льшчыкамі
М. зубашліфава́льшчыку зубашліфава́льшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

зубашліфо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубашліфо́ўшчык зубашліфо́ўшчыкі
Р. зубашліфо́ўшчыка зубашліфо́ўшчыкаў
Д. зубашліфо́ўшчыку зубашліфо́ўшчыкам
В. зубашліфо́ўшчыка зубашліфо́ўшчыкаў
Т. зубашліфо́ўшчыкам зубашліфо́ўшчыкамі
М. зубашліфо́ўшчыку зубашліфо́ўшчыках

Крыніцы: piskunou2012.

зу́б’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зу́б’е
Р. зу́б’я
Д. зу́б’ю
В. зу́б’е
Т. зу́б’ем
М. зу́б’і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Зубе́левічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зубе́левічы
Р. Зубе́левіч
Зубе́левічаў
Д. Зубе́левічам
В. Зубе́левічы
Т. Зубе́левічамі
М. Зубе́левічах

Зу́берава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зу́берава
Р. Зу́берава
Д. Зу́бераву
В. Зу́берава
Т. Зу́беравам
М. Зу́бераве

зубе́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубе́ц зубцы́
Р. зубца́ зубцо́ў
Д. зубцу́ зубца́м
В. зубе́ц зубцы́
Т. зубцо́м зубца́мі
М. зубцы́ зубца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.