Зубачы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зубачы́ |
| Р. |
Зубачо́ў |
| Д. |
Зубача́м |
| В. |
Зубачы́ |
| Т. |
Зубача́мі |
| М. |
Зубача́х |
зубачы́стка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зубачы́стка |
зубачы́сткі |
| Р. |
зубачы́сткі |
зубачы́стак |
| Д. |
зубачы́стцы |
зубачы́сткам |
| В. |
зубачы́стку |
зубачы́сткі |
| Т. |
зубачы́сткай зубачы́сткаю |
зубачы́сткамі |
| М. |
зубачы́стцы |
зубачы́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зубашліфава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зубашліфава́льны |
зубашліфава́льная |
зубашліфава́льнае |
зубашліфава́льныя |
| Р. |
зубашліфава́льнага |
зубашліфава́льнай зубашліфава́льнае |
зубашліфава́льнага |
зубашліфава́льных |
| Д. |
зубашліфава́льнаму |
зубашліфава́льнай |
зубашліфава́льнаму |
зубашліфава́льным |
| В. |
зубашліфава́льны (неадуш.) зубашліфава́льнага (адуш.) |
зубашліфава́льную |
зубашліфава́льнае |
зубашліфава́льныя (неадуш.) зубашліфава́льных (адуш.) |
| Т. |
зубашліфава́льным |
зубашліфава́льнай зубашліфава́льнаю |
зубашліфава́льным |
зубашліфава́льнымі |
| М. |
зубашліфава́льным |
зубашліфава́льнай |
зубашліфава́льным |
зубашліфава́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зубашліфава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зубашліфава́льшчык |
зубашліфава́льшчыкі |
| Р. |
зубашліфава́льшчыка |
зубашліфава́льшчыкаў |
| Д. |
зубашліфава́льшчыку |
зубашліфава́льшчыкам |
| В. |
зубашліфава́льшчыка |
зубашліфава́льшчыкаў |
| Т. |
зубашліфава́льшчыкам |
зубашліфава́льшчыкамі |
| М. |
зубашліфава́льшчыку |
зубашліфава́льшчыках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зубашліфо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зубашліфо́ўшчык |
зубашліфо́ўшчыкі |
| Р. |
зубашліфо́ўшчыка |
зубашліфо́ўшчыкаў |
| Д. |
зубашліфо́ўшчыку |
зубашліфо́ўшчыкам |
| В. |
зубашліфо́ўшчыка |
зубашліфо́ўшчыкаў |
| Т. |
зубашліфо́ўшчыкам |
зубашліфо́ўшчыкамі |
| М. |
зубашліфо́ўшчыку |
зубашліфо́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
зу́б’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зу́б’е |
| Р. |
зу́б’я |
| Д. |
зу́б’ю |
| В. |
зу́б’е |
| Т. |
зу́б’ем |
| М. |
зу́б’і |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Зубе́левічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Зубе́левічы |
| Р. |
Зубе́левіч Зубе́левічаў |
| Д. |
Зубе́левічам |
| В. |
Зубе́левічы |
| Т. |
Зубе́левічамі |
| М. |
Зубе́левічах |
Зу́берава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Зу́берава |
| Р. |
Зу́берава |
| Д. |
Зу́бераву |
| В. |
Зу́берава |
| Т. |
Зу́беравам |
| М. |
Зу́бераве |
зубе́ц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зубе́ц |
зубцы́ |
| Р. |
зубца́ |
зубцо́ў |
| Д. |
зубцу́ |
зубца́м |
| В. |
зубе́ц |
зубцы́ |
| Т. |
зубцо́м |
зубца́мі |
| М. |
зубцы́ |
зубца́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.