Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

зніко́мы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зніко́мы	зніко́мая	зніко́мае	зніко́мыя
Р.	зніко́мага	зніко́май зніко́мае	зніко́мага	зніко́мых
Д.	зніко́маму	зніко́май	зніко́маму	зніко́мым
В.	зніко́мы (неадуш.) зніко́мага (адуш.)	зніко́мую	зніко́мае	зніко́мыя (неадуш.) зніко́мых (адуш.)
Т.	зніко́мым	зніко́май зніко́маю	зніко́мым	зніко́мымі
М.	зніко́мым	зніко́май	зніко́мым	зніко́мых

Крыніцы: piskunou2012.

зніку́ль

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
зніку́ль	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

знікчамне́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

знікчамне́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

знікчамнё́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знікчамнё́ны	знікчамнё́ная	знікчамнё́нае	знікчамнё́ныя
Р.	знікчамнё́нага	знікчамнё́най знікчамнё́нае	знікчамнё́нага	знікчамнё́ных
Д.	знікчамнё́наму	знікчамнё́най	знікчамнё́наму	знікчамнё́ным
В.	знікчамнё́ны (неадуш.) знікчамнё́нага (адуш.)	знікчамнё́ную	знікчамнё́нае	знікчамнё́ныя (неадуш.) знікчамнё́ных (адуш.)
Т.	знікчамнё́ным	знікчамнё́най знікчамнё́наю	знікчамнё́ным	знікчамнё́нымі
М.	знікчамнё́ным	знікчамнё́най	знікчамнё́ным	знікчамнё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

знікчамнё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знікчамнё́ны	знікчамнё́ная	знікчамнё́нае	знікчамнё́ныя
Р.	знікчамнё́нага	знікчамнё́най знікчамнё́нае	знікчамнё́нага	знікчамнё́ных
Д.	знікчамнё́наму	знікчамнё́най	знікчамнё́наму	знікчамнё́ным
В.	знікчамнё́ны (неадуш.) знікчамнё́нага (адуш.)	знікчамнё́ную	знікчамнё́нае	знікчамнё́ныя (неадуш.) знікчамнё́ных (адуш.)
Т.	знікчамнё́ным	знікчамнё́най знікчамнё́наю	знікчамнё́ным	знікчамнё́нымі
М.	знікчамнё́ным	знікчамнё́най	знікчамнё́ным	знікчамнё́ных

Крыніцы: piskunou2012.

знікчэ́мнены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знікчэ́мнены	знікчэ́мненая	знікчэ́мненае	знікчэ́мненыя
Р.	знікчэ́мненага	знікчэ́мненай знікчэ́мненае	знікчэ́мненага	знікчэ́мненых
Д.	знікчэ́мненаму	знікчэ́мненай	знікчэ́мненаму	знікчэ́мненым
В.	знікчэ́мнены (неадуш.) знікчэ́мненага (адуш.)	знікчэ́мненую	знікчэ́мненае	знікчэ́мненыя (неадуш.) знікчэ́мненых (адуш.)
Т.	знікчэ́мненым	знікчэ́мненай знікчэ́мненаю	знікчэ́мненым	знікчэ́мненымі
М.	знікчэ́мненым	знікчэ́мненай	знікчэ́мненым	знікчэ́мненых

Крыніцы: piskunou2012.

знікчэ́мнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знікчэ́мнены	знікчэ́мненая	знікчэ́мненае	знікчэ́мненыя
Р.	знікчэ́мненага	знікчэ́мненай знікчэ́мненае	знікчэ́мненага	знікчэ́мненых
Д.	знікчэ́мненаму	знікчэ́мненай	знікчэ́мненаму	знікчэ́мненым
В.	знікчэ́мнены (неадуш.) знікчэ́мненага (адуш.)	знікчэ́мненую	знікчэ́мненае	знікчэ́мненыя (неадуш.) знікчэ́мненых (адуш.)
Т.	знікчэ́мненым	знікчэ́мненай знікчэ́мненаю	знікчэ́мненым	знікчэ́мненымі
М.	знікчэ́мненым	знікчэ́мненай	знікчэ́мненым	знікчэ́мненых

Крыніцы: piskunou2012.

знікчэ́мніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

знікчэ́мніць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь нікчэмным, пустым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum