зніко́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зніко́мы зніко́мая зніко́мае зніко́мыя
Р. зніко́мага зніко́май
зніко́мае		 зніко́мага зніко́мых
Д. зніко́маму зніко́май зніко́маму зніко́мым
В. зніко́мы (неадуш.)
зніко́мага (адуш.)		 зніко́мую зніко́мае зніко́мыя (неадуш.)
зніко́мых (адуш.)
Т. зніко́мым зніко́май
зніко́маю		 зніко́мым зніко́мымі
М. зніко́мым зніко́май зніко́мым зніко́мых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)