знікчэ́мніць
‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь нікчэмным, пустым’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| знікчэ́мню | знікчэ́мнім | |
| знікчэ́мніш | знікчэ́мніце | |
| знікчэ́мніць | знікчэ́мняць | |
| Прошлы час | ||
| знікчэ́мніў | знікчэ́мнілі | |
| знікчэ́мніла | ||
| знікчэ́мніла | ||
| Загадны лад | ||
| знікчэ́мні | знікчэ́мніце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| знікчэ́мніўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)