змазгава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змазгу́ю |
змазгу́ем |
| 2-я ас. |
змазгу́еш |
змазгу́еце |
| 3-я ас. |
змазгу́е |
змазгу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
змазгава́ў |
змазгава́лі |
| ж. |
змазгава́ла |
| н. |
змазгава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
змазгу́й |
змазгу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
змазгава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зма́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зма́зка |
зма́зкі |
| Р. |
зма́зкі |
зма́зак |
| Д. |
зма́зцы |
зма́зкам |
| В. |
зма́зку |
зма́зкі |
| Т. |
зма́зкай зма́зкаю |
зма́зкамі |
| М. |
зма́зцы |
зма́зках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змазо́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
змазо́лены |
змазо́леная |
змазо́ленае |
змазо́леныя |
| Р. |
змазо́ленага |
змазо́ленай змазо́ленае |
змазо́ленага |
змазо́леных |
| Д. |
змазо́ленаму |
змазо́ленай |
змазо́ленаму |
змазо́леным |
| В. |
змазо́лены (неадуш.) змазо́ленага (адуш.) |
змазо́леную |
змазо́ленае |
змазо́леныя (неадуш.) змазо́леных (адуш.) |
| Т. |
змазо́леным |
змазо́ленай змазо́ленаю |
змазо́леным |
змазо́ленымі |
| М. |
змазо́леным |
змазо́ленай |
змазо́леным |
змазо́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.
змазо́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змазо́лю |
змазо́лім |
| 2-я ас. |
змазо́ліш |
змазо́ліце |
| 3-я ас. |
змазо́ліць |
змазо́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
змазо́ліў |
змазо́лілі |
| ж. |
змазо́ліла |
| н. |
змазо́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
змазо́ль |
змазо́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
змазо́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
зма́зчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зма́зчык |
зма́зчыкі |
| Р. |
зма́зчыка |
зма́зчыкаў |
| Д. |
зма́зчыку |
зма́зчыкам |
| В. |
зма́зчыка |
зма́зчыкаў |
| Т. |
зма́зчыкам |
зма́зчыкамі |
| М. |
зма́зчыку |
зма́зчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зма́зчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зма́зчыца |
зма́зчыцы |
| Р. |
зма́зчыцы |
зма́зчыц |
| Д. |
зма́зчыцы |
зма́зчыцам |
| В. |
зма́зчыцу |
зма́зчыц |
| Т. |
зма́зчыцай зма́зчыцаю |
зма́зчыцамі |
| М. |
зма́зчыцы |
зма́зчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
змайстрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
змайстрава́нне |
| Р. |
змайстрава́ння |
| Д. |
змайстрава́нню |
| В. |
змайстрава́нне |
| Т. |
змайстрава́ннем |
| М. |
змайстрава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
змайстрава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
змайстрава́ны |
змайстрава́ная |
змайстрава́нае |
змайстрава́ныя |
| Р. |
змайстрава́нага |
змайстрава́най змайстрава́нае |
змайстрава́нага |
змайстрава́ных |
| Д. |
змайстрава́наму |
змайстрава́най |
змайстрава́наму |
змайстрава́ным |
| В. |
змайстрава́ны (неадуш.) змайстрава́нага (адуш.) |
змайстрава́ную |
змайстрава́нае |
змайстрава́ныя (неадуш.) змайстрава́ных (адуш.) |
| Т. |
змайстрава́ным |
змайстрава́най змайстрава́наю |
змайстрава́ным |
змайстрава́нымі |
| М. |
змайстрава́ным |
змайстрава́най |
змайстрава́ным |
змайстрава́ных |
Кароткая форма: змайстрава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.