згуртава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
згуртава́нне |
згуртава́нні |
Р. |
згуртава́ння |
згуртава́нняў |
Д. |
згуртава́нню |
згуртава́нням |
В. |
згуртава́нне |
згуртава́нні |
Т. |
згуртава́ннем |
згуртава́ннямі |
М. |
згуртава́нні |
згуртава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуртава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згуртава́ны |
згуртава́ная |
згуртава́нае |
згуртава́ныя |
Р. |
згуртава́нага |
згуртава́най згуртава́нае |
згуртава́нага |
згуртава́ных |
Д. |
згуртава́наму |
згуртава́най |
згуртава́наму |
згуртава́ным |
В. |
згуртава́ны (неадуш.) згуртава́нага (адуш.) |
згуртава́ную |
згуртава́нае |
згуртава́ныя (неадуш.) згуртава́ных (адуш.) |
Т. |
згуртава́ным |
згуртава́най згуртава́наю |
згуртава́ным |
згуртава́нымі |
М. |
згуртава́ным |
згуртава́най |
згуртава́ным |
згуртава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуртава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згуртава́ны |
згуртава́ная |
згуртава́нае |
згуртава́ныя |
Р. |
згуртава́нага |
згуртава́най згуртава́нае |
згуртава́нага |
згуртава́ных |
Д. |
згуртава́наму |
згуртава́най |
згуртава́наму |
згуртава́ным |
В. |
згуртава́ны (неадуш.) згуртава́нага (адуш.) |
згуртава́ную |
згуртава́нае |
згуртава́ныя (неадуш.) згуртава́ных (адуш.) |
Т. |
згуртава́ным |
згуртава́най згуртава́наю |
згуртава́ным |
згуртава́нымі |
М. |
згуртава́ным |
згуртава́най |
згуртава́ным |
згуртава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуртава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
згуртава́ны |
згуртава́ная |
згуртава́нае |
згуртава́ныя |
Р. |
згуртава́нага |
згуртава́най згуртава́нае |
згуртава́нага |
згуртава́ных |
Д. |
згуртава́наму |
згуртава́най |
згуртава́наму |
згуртава́ным |
В. |
згуртава́ны (неадуш.) згуртава́нага (адуш.) |
згуртава́ную |
згуртава́нае |
згуртава́ныя (неадуш.) згуртава́ных (адуш.) |
Т. |
згуртава́ным |
згуртава́най згуртава́наю |
згуртава́ным |
згуртава́нымі |
М. |
згуртава́ным |
згуртава́най |
згуртава́ным |
згуртава́ных |
Кароткая форма: згуртава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуртава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
згурту́емся |
2-я ас. |
- |
згурту́ецеся |
3-я ас. |
згурту́ецца |
згурту́юцца |
Прошлы час |
м. |
згуртава́ўся |
згуртава́ліся |
ж. |
згуртава́лася |
н. |
згуртава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
згурту́йся |
згурту́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згуртава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуртава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згурту́ю |
згурту́ем |
2-я ас. |
згурту́еш |
згурту́еце |
3-я ас. |
згурту́е |
згурту́юць |
Прошлы час |
м. |
згуртава́ў |
згуртава́лі |
ж. |
згуртава́ла |
н. |
згуртава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
згурту́й |
згурту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
згуртава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згурто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
згурто́ўванне |
Р. |
згурто́ўвання |
Д. |
згурто́ўванню |
В. |
згурто́ўванне |
Т. |
згурто́ўваннем |
М. |
згурто́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згурто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
згурто́ўваемся |
2-я ас. |
- |
згурто́ўваецеся |
3-я ас. |
згурто́ўваецца |
згурто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
згурто́ўваўся |
згурто́ўваліся |
ж. |
згурто́ўвалася |
н. |
згурто́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
згурто́ўвайся |
згурто́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
згурто́ўваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згурто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
згурто́ўваю |
згурто́ўваем |
2-я ас. |
згурто́ўваеш |
згурто́ўваеце |
3-я ас. |
згурто́ўвае |
згурто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
згурто́ўваў |
згурто́ўвалі |
ж. |
згурто́ўвала |
н. |
згурто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
згурто́ўвай |
згурто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
згурто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
згуса́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
згуса́льнасць |
Р. |
згуса́льнасці |
Д. |
згуса́льнасці |
В. |
згуса́льнасць |
Т. |
згуса́льнасцю |
М. |
згуса́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.