згуртава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| згуртава́нне | згуртава́нні | |
| згуртава́ння | згуртава́нняў | |
| згуртава́нню | згуртава́нням | |
| згуртава́нне | згуртава́нні | |
| згуртава́ннем | згуртава́ннямі | |
| згуртава́нні | згуртава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)