Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

звялі́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звялі́чу звялі́чым
2-я ас. звялі́чыш звялі́чыце
3-я ас. звялі́чыць звялі́чаць
Прошлы час
м. звялі́чыў звялі́чылі
ж. звялі́чыла
н. звялі́чыла
Загадны лад
2-я ас. звялі́ч звялі́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час звялі́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

звя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звя́лы звя́лая звя́лае звя́лыя
Р. звя́лага звя́лай
звя́лае
звя́лага звя́лых
Д. звя́ламу звя́лай звя́ламу звя́лым
В. звя́лы (неадуш.)
звя́лага (адуш.)
звя́лую звя́лае звя́лыя (неадуш.)
звя́лых (адуш.)
Т. звя́лым звя́лай
звя́лаю
звя́лым звя́лымі
М. звя́лым звя́лай звя́лым звя́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звяно́

‘група людзей’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звяно́ зве́нні
звяны́
Р. звяна́ зве́нняў
Д. звяну́ зве́нням
В. звяно́ зве́нні
звяны́
Т. звяно́м зве́ннямі
М. звяне́ зве́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звяно́

‘састаўная частка чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звяно́ звёны
Р. звяна́ звёнаў
звё́н
Д. звяну́ звёнам
В. звяно́ звёны
Т. звяно́м звёнамі
М. звяне́ звёнах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звя́нуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звя́ну звя́нем
2-я ас. звя́неш звя́неце
3-я ас. звя́не звя́нуць
Прошлы час
м. звя́ў звя́лі
ж. звя́ла
н. звя́ла
Загадны лад
2-я ас. звя́нь звя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час звя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звянча́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звянча́ны звянча́ная звянча́нае звянча́ныя
Р. звянча́нага звянча́най
звянча́нае
звянча́нага звянча́ных
Д. звянча́наму звянча́най звянча́наму звянча́ным
В. звянча́ны (неадуш.)
звянча́нага (адуш.)
звянча́ную звянча́нае звянча́ныя (неадуш.)
звянча́ных (адуш.)
Т. звянча́ным звянча́най
звянча́наю
звянча́ным звянча́нымі
М. звянча́ным звянча́най звянча́ным звянча́ных

Крыніцы: piskunou2012.

звянча́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. звянча́ны звянча́ная звянча́нае звянча́ныя
Р. звянча́нага звянча́най
звянча́нае
звянча́нага звянча́ных
Д. звянча́наму звянча́най звянча́наму звянча́ным
В. звянча́ны (неадуш.)
звянча́нага (адуш.)
звянча́ную звянча́нае звянча́ныя (неадуш.)
звянча́ных (адуш.)
Т. звянча́ным звянча́най
звянча́наю
звянча́ным звянча́нымі
М. звянча́ным звянча́най звянча́ным звянча́ных

Кароткая форма: звянча́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Звянча́тка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Звянча́тка
Р. Звянча́ткі
Д. Звянча́тцы
В. Звянча́тку
Т. Звянча́ткай
Звянча́ткаю
М. Звянча́тцы

звянча́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звянча́юся звянча́емся
2-я ас. звянча́ешся звянча́ецеся
3-я ас. звянча́ецца звянча́юцца
Прошлы час
м. звянча́ўся звянча́ліся
ж. звянча́лася
н. звянча́лася
Загадны лад
2-я ас. звянча́йся звянча́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час звянча́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

звянча́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звянча́ю звянча́ем
2-я ас. звянча́еш звянча́еце
3-я ас. звянча́е звянча́юць
Прошлы час
м. звянча́ў звянча́лі
ж. звянча́ла
н. звянча́ла
Загадны лад
2-я ас. звянча́й звянча́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час звянча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.