звялі́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звялі́чу |
звялі́чым |
2-я ас. |
звялі́чыш |
звялі́чыце |
3-я ас. |
звялі́чыць |
звялі́чаць |
Прошлы час |
м. |
звялі́чыў |
звялі́чылі |
ж. |
звялі́чыла |
н. |
звялі́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звялі́ч |
звялі́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звялі́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
звя́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
звя́лы |
звя́лая |
звя́лае |
звя́лыя |
Р. |
звя́лага |
звя́лай звя́лае |
звя́лага |
звя́лых |
Д. |
звя́ламу |
звя́лай |
звя́ламу |
звя́лым |
В. |
звя́лы (неадуш.) звя́лага (адуш.) |
звя́лую |
звя́лае |
звя́лыя (неадуш.) звя́лых (адуш.) |
Т. |
звя́лым |
звя́лай звя́лаю |
звя́лым |
звя́лымі |
М. |
звя́лым |
звя́лай |
звя́лым |
звя́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звяно́
‘група людзей’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
звяно́ |
зве́нні звяны́ |
Р. |
звяна́ |
зве́нняў |
Д. |
звяну́ |
зве́нням |
В. |
звяно́ |
зве́нні звяны́ |
Т. |
звяно́м |
зве́ннямі |
М. |
звяне́ |
зве́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звяно́
‘састаўная частка чаго-н.’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
звяно́ |
звёны |
Р. |
звяна́ |
звёнаў звё́н |
Д. |
звяну́ |
звёнам |
В. |
звяно́ |
звёны |
Т. |
звяно́м |
звёнамі |
М. |
звяне́ |
звёнах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звя́нуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звя́ну |
звя́нем |
2-я ас. |
звя́неш |
звя́неце |
3-я ас. |
звя́не |
звя́нуць |
Прошлы час |
м. |
звя́ў |
звя́лі |
ж. |
звя́ла |
н. |
звя́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звя́нь |
звя́ньце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звя́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звянча́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
звянча́ны |
звянча́ная |
звянча́нае |
звянча́ныя |
Р. |
звянча́нага |
звянча́най звянча́нае |
звянча́нага |
звянча́ных |
Д. |
звянча́наму |
звянча́най |
звянча́наму |
звянча́ным |
В. |
звянча́ны (неадуш.) звянча́нага (адуш.) |
звянча́ную |
звянча́нае |
звянча́ныя (неадуш.) звянча́ных (адуш.) |
Т. |
звянча́ным |
звянча́най звянча́наю |
звянча́ным |
звянча́нымі |
М. |
звянча́ным |
звянча́най |
звянча́ным |
звянча́ных |
Кароткая форма: звянча́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Звянча́тка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Звянча́тка |
Р. |
Звянча́ткі |
Д. |
Звянча́тцы |
В. |
Звянча́тку |
Т. |
Звянча́ткай Звянча́ткаю |
М. |
Звянча́тцы |
звянча́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звянча́юся |
звянча́емся |
2-я ас. |
звянча́ешся |
звянча́ецеся |
3-я ас. |
звянча́ецца |
звянча́юцца |
Прошлы час |
м. |
звянча́ўся |
звянча́ліся |
ж. |
звянча́лася |
н. |
звянча́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
звянча́йся |
звянча́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звянча́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
звянча́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
звянча́ю |
звянча́ем |
2-я ас. |
звянча́еш |
звянча́еце |
3-я ас. |
звянча́е |
звянча́юць |
Прошлы час |
м. |
звянча́ў |
звянча́лі |
ж. |
звянча́ла |
н. |
звянча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
звянча́й |
звянча́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
звянча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.